Teknoloji geliþtirme bölgeleri çerçevesinde üniversiteler, araþtýrma kurum ve kuruluþlarý ve firmalarýn desteklenmesi ve birbirleriyle baðlantýsýnýn ve iþbirliðinin arttýrýlmasý yoluyla giriþimciliðin özendirilmesi, nitelikli iþgücünün arttýrýlmasý, yenilikçi, yüksek teknolojili ve kaliteli ürünlerin üretilmesi ve ihraç edilmesi, katma deðeri yüksek, teknoloji yoðun bu ürünlerle dýþa baðýmlýlýðýn ve cari açýðýn azaltýlmasý, yerel, ulusal ve sonuçta küresel rekabet gücünün yükseltilmesi amaçlanmaktadýr. Bilim, teknoloji ve yenilik politikasý doðrultusunda hedeflenen amaçlara ulaþabilmesi ve belirlenen stratejilerin baþarýsý için bu bölgelere yönelik olarak devlet tarafýndan çeþitli vergisel teþvikler ve vergi dýþý mali teþvik ve destekler saðlanmaktadýr. Bu noktada hareketle, çalýþmanýn ilk kýsmýnda, teknoloji geliþtirme bölgeleri kavramsal boyutuyla ele alýnmakta; Türkiye?deki geliþimi ve mevcut durumu ortaya konulmakta; çalýþmanýn izleyen kýsýmda ise, son yasal düzenlemelerle Türkiye?de teþvik ve vergi mevzuatý çerçevesinde teknoloji geliþtirme bölgelerine yönelik vergisel teþvikler bütünsel biçimde yatýrýmlar, yönetici þirketler, giriþimciler, Ar-Ge, tasarým ve destek personeli açýsýndan incelenmekte ve bu alanda teþvik sisteminin etkinleþtirilmesine yönelik yaklaþýmlar sunulmaktadýr.

"Barter organizasyonu" üyelerince, para veya sistem dýþýndan kredi kullanýlmaksýzýn tamamý teminat altýndaki "barter çekleri" aracýlýðýyla gerçekleþtirilen barter iþlemlerine dayanan ve bu yönüyle ekonomik hayatta rasyonel bir finansman seçeneði sunan barter sisteminin, özellikle küresel finansal ekonomik krizin etkilerinin her alanda derinden hissedildiði günümüzde saðladýðý avantajlara karþýlýk, kendine özgü hukuki altyapýsýnýn oluþturulmamýþ olmasý ve vergi hukukunda da, sözkonusu iþlemlere iliþkin doðrudan herhangi bir yasal düzenlemenin gerçekleþtirilmemiþ olmasý itibariyle, bu çalýþmada, dünya perspektifinde Büyük Ekonomik Bunalým sonrasý 1930'lu yýllarda ön plana çýkan, ancak deðiþen dünya düzeninde ekonomik konjoktürün yanýsýra, teknolojik geliþmelere de baðlý olarak 1980'li yýllarda yaygýnlaþan, Türkiye'de ise 1990'larýn sonlarýna doðru ilk örnekleri görülen "barter"ýn, geliþim sürecinin ve genel iþleyiþ mekanizmasýnýn ortaya konulmasý, vergisel boyutunun özel vergi hukuku açýsýndan ele alýnýp incelenmesi amaçlanmaktadýr.

Bu makalede, gelir vergisi stopajý teþvikine iliþkin olarak Gelir Vergisi Kanunu'nun geçici 73. maddesinin, Anayasa Mahkemesi'nin, hukuki güvenlik ilkesinin kaynaðýný oluþturan hukuk devleti ilkesi gereði verdiði karar çerçevesinde ele alýnmasý ve teþvik mevzuatý kapsamýnda, iþgücü maliyetlerini azaltarak önemli bir teþvik unsuru olan gelir vergisi stopajý teþviki açýsýndan deðerlendirilmesi amaçlanmaktadýr.