Herkesten mali gücüne göre alýnmasý gereken vergilerin, gerçekten adaletli ve dengeli bir daðýlým içerisinde olduðunu söylemek pek mümkün deðildir. Özellikle geliþmekte olan ülkelerde bir yandan vergilemede adaleti saðlama gayreti, diðer yandan planlý kalkýnmayý gerçekleþtirme hedefleri, ülkeleri vergisel açýdan paradoksal bir durum içerisine sürüklemektedir. Bu durum da vergi yükünün dengeli ve adil daðýlýmýný olumsuz yönde etkilemektedir. Bu baðlamda çalýþmamýzda öncelikle mali güç, Türk vergi sistemini oluþturan vergilerin genel daðýlýmý ve kayýt dýþý ekonomi hakkýnda deðerlendirmeler yapýlmýþ; son yýllarda kentlerdeki nüfus yoðunluðunun artmasýyla birlikte özellikle imara açýlan gayrimenkuller üzerinden elde edilen rant gelirlerinin vergilendirilmesine yönelik tartýþmalar çerçevesinde kentsel rantlarýn vergilendirilmesi konusu bir çözüm önerisi olarak sunulmuþtur. Yapýlan kamusal hizmet ve imar uygulamalarýnýn bu rantlarýn oluþmasýndaki en büyük etken olduðunun vurgulandýðý çalýþmamýzda; söz konusu rant gelirlerinin, kapsamlý bir vergisel düzenleme ile gelir daðýlýmýný bozucu ve sosyal adaleti zedeleyici etkisinin ortadan kalkacaðý sonucuna ulaþýlmýþtýr. Nitekim rantlara yönelik devletin pay almasýný saðlayan çeþitli sosyal ve mali düzenlemeler hem geçmiþte hem de günümüzde söz konusu olmuþtur. Ancak daðýnýk haldeki bu düzenlemelerin hem basitlik, sadelik ve anlaþýlabilirlik hem de vergi yükünün dengeli ve adil daðýlýmýnýn saðlanmasý açýsýndan ayrý bir rant vergisi adý altýnda tek bir çatýda toplanmasý gerekmektedir. Anahtar Kelimeler: Kayýt Dýþýlýk, Kentsel Rantlar, Mali Güç, Vergi Yükü Daðýlýmý. JEL Sýnýflandýrma Kodlarý: H26, H27, K34.